เรื่องเงาะป่า

คนัง เป็นเงาะป่าที่อาศัยอยู่ในป่าจังหวัดพัทลุง และมีเพื่อนสนิทชื่อไม้ไผ่ วันหนึ่งคนังชวนไม้ไผ่ออกไปเที่ยวเป่านกที่ป่า และหาเผือกหามันตามประสา ในขณะที่คนังกับไม้ไผ่กำลังปิ้งเผือกกันอยู่นั้น ซมพลากก็บังเอิญผ่านมาเจอ ซมพลาถามถึงลำหับซึ่งเป็นพี่สาวของไม้ไผ่ ซึ่งเป็นหญิงสาวที่ตนแอบหลงรักมานาน ฝ่ายไม้ไผ่ก็ตั้งใจให้ลำหับพี่สาวของตนได้แต่งงานกับซมพลาอยู่แล้ว ซมพลาจึงได้ฝากดอกไม้กับเล็บเสือให้ไม้ไผ่เพื่อนำไปให้ลำหับ พร้อมฝากข้อความในใจไปบอกนาง
ฝ่ายนางลำหับเมื่อได้ฟังที่ไม้ใผ่บอกมานั้น ก็นึกหวาดหวั่นในใจแต่ไม่คิดจะตอบโต้ไป เช้าวันหนึ่งไม้ไผ่จึงได้ชวนลำหับไปเก็บดอกไม้ในป่า ตามแผนที่ซมพลาวางไว้ ระหว่างที่กำลังเก็บดอกไม้ บังเอิญมีงูตัวหนึ่งเลื้อยมารัดแขนนางลำหับไว้ นางลำหับตกใจมากจึงสลบไป ส่วนซมพลาที่แอบสุ่มดูอยู่ ก็รีบวิ่งเข้ามาฆ่างู และตรวจดูว่านางโดนงูกัดหรือไม่ แต่เคราะห์ยังดีที่ลำหับปลอดภัย
เมื่อลำหับฟื้นขึ้นมา ก็ตกใจที่ซมพลานอนกอดตนอยู่  ซมพลารีบถามถึงอาการและกล่าวประโยคสุดซึ้งว่า “หากเจ้าตายไป พี่นี้จักตายตาม” ลำหับซึ้งในน้ำใจจึงกล่าวขอบคุณซมพลา  และคิดว่าจะตอบแทนบุญคุณจนกว่าชีวิตจะหาไม่
การแต่งงานของฮเนากับลำหับถูกฝ่ายผู้ใหญ่ของฮเนาตระเตรียมจัดไว้ให้ที่ต้นตะเคียน ระหว่างที่ขบวนขันหมากของเจ้าบ่าวกำลังเคลื่อนเข้าสู่พิธีวิวาห์ นางลำหับก็ยังคงนั่งร้อนรนใจ ลำหับไม่ได้รักฮเนาแต่ก็ไม่ได้นึกรังเกลียด และยังคงนึกถึงบุญคุณของซมพลาที่เคยช่วยชีวิตไว้ และเคยถูกเนื้อต้องตัวกัน
ฝ่ายไม้ไผ่เมื่อเห็นงานแต่งกำลังวุ่นวายก็นำข่าวไปบอกซมพลา ซมพลาได้ฝากไม้ไผ่มาบอกแก่ลำหับว่า ตนจะพาลำหับหนี เมื่อลำหับได้ฟังดังนั้นก็โล่งใจ และเตรียมแต่งตัวเพื่อเข้าพิธีวิวาห์ เมื่อขบวนมาถึงลานใต้ต้นตะเคียนและทำพิธีแต่งงานจนเสร็จ แต่การแต่งงานจะสมบูรณ์ก็ต่อเมื่อบ่าวสาวจะต้องเข้าป่าด้วยกัน ๗ วัน ๗ คืน ฮเนาและลำหับจึงเดินทางเข้าไปในป่าตามพิธี
เมื่อเข้าไปในป่า อ้ายแคที่แอบซุ่มอยู่ก็เอาหินขว้างใส่ฮเนา ฮเนาโกรธแค้นจึงสั่งให้ลำหับรอตนอยู่ ส่วนตนจะออกไปตามหาคนที่ขว้างหินใส่ เมื่อฮเนาเดินพ้นไปนั้น ซมพลาก็เข้ามาพาลำหับหนีไป ด้านฮเนาเมื่อตามหาคนขว้างไม่เจอ ก็นึกสังหรณ์ใจและรีบกลับมาหาลำหับ แต่ก็ไม่พบนาง ฮเนาเรียกหาลำหับทั่วป่าทั้งคืนแต่ก็ยังไม่พบ พอรุ่งเช้าจึงตัดสินใจกลับบ้าน
ซมพลาพาลำหับมาอาศัยอยู่ที่ถ้ำลึกในป่า ด้วยความรักที่ทั้งสองมีให้ต่อกัน ทั้งคู่จึงมีความสัมพันธ์กันอย่างลึกซึ้ง วันหนึ่ง ซมพลากำลังจะออกไปหาเสบียงอาหาร แต่ลำหับห้ามไว้เพราะกลัวลางร้ายที่ฝันไว้จะกลายเป็นจริง ซมพลาไม่ฟังและยืนยันจะออกไปหาเสบียงอาหาร โดยทิ้งลำหับไว้เพียงลำพัง