ศรีธนญชัย

กล่าวถึงนางแก้วผู้ใจบุญ นางผู้นี้ชอบทำบุญทำทานอยู่เสมอ และออกไปทำบุญอยู่ที่วัดตลอดพรรษามิเคยขาด วันหนึ่ง นางอยากจะไปทำบุญที่วัดหนึ่งที่ซึ่งอยู่คนละฝั่งแม่น้ำ จึงได้เตรียมข้าวปลาอาหารให้พร้อมเพื่อที่จะไปตักบาตร แต่วันนั้นฝนตกอย่างหนักจนเกิดน้ำท่วมทำให้นางไม่อาจจะข้ามฝากไปทำบุญได้ เผอิญมีพระรูปหนึ่งพายเรือผ่านมา นางจึงขออาศัยโดยสารเรือเพื่อข้ามฟากไปกับพระรูปนี้ แต่พระรูปนั้นกลับรีบร้อนไม่ยอมหยุดฟังคำพูดของนางเลย นางจึงโกรธมากและกล่าวออกมาว่า ขอให้มีลูกชายเพื่อที่ได้อยู่ร่วมกันกับพระรูปนั้น และใช้กรรมเวรนี้ให้จงได้ ว่าแล้วก็พลางโยนของที่เตรียมจะไปทำบุญตักบาตรลงไปในน้ำ
ไม่นานคำอธิษฐานของนางก็เป็นความจริง นางคลอดลูกออกมาเป็นชาย และตั้งชื่อลูกว่า ‘’ ไอ้กะตำป๋า ” (ศรีธนญชัย) เมื่ออายุได้ ๑๑ – ๑๒ ขวบ นางก็ส่งบุตรชายไปอยู่วัด เพื่อไปอยู่กับพระรูปที่ไม่ให้นางโดยสารเรือข้ามฝากในวันนั้น
วันหนึ่ง พระสั่งให้ศรีธนญชัยเอาผ้าไปซัก เมื่อศรีธนญชัยซักเสร็จก็เอาไปตากไว้ที่กองทราย พอดีมีหมาตัวหนึ่งผ่านมา ศรีธนญชัยจึงเกิดความคิดที่จะแกล้งพระรูปนี้ เด็กชายจึงไปหาน้ำตาลอ้อยกับงาดำมาผสมกันปั้นเป็นก้อนกลมๆให้คล้ายกับก้อนขี้หมา แล้วนำไปวางไว้บนผ้าของพระที่ตากไว้ เมื่อพระมาเห็นเข้าก็เรียกศรีธนญชัยมาต่อว่าอย่างหนัก และลงโทษให้ศรีธนญชัยกินขี้หมาก้อนนั้นเสีย ศรีธนญชัยแก้ตัวว่าเพราะมัวแต่ไปทำงาน จึงไม่ได้อยู่เฝ้าผ้าที่ตากเอาไว้ แต่พระก็ยังบังคับให้ศรีธนญชัยกินก้อนขี้หมาก้อนนั้นให้ได้ ศรีธนญชัยจึงหยิบก้อนนั้นขึ้นมากินหน้าตาเฉย จนทำให้พระเกิดความสงสัยถึงความเอร็ดอร่อยที่ศรีธนญชัยแสดงออกมาและขอลองชิมดูบ้าง พระจึงให้สั่งศรีธนญชัยบีบเอาขี้หมาออกมาให้หมดเพื่อพิสูจน์ข้อสงสัยนี้ พอเช้าวันรุ่งขึ้น เมื่อหมาผ่านมา ศรีธนญชัยจึงล่อหมาโดยเอาประตูหนีบตัวมันไว้จนขี้หมาไหลออกมา ศรีธนญชัยจึงเรียกให้พระมากินขี้หมาเพื่อเป็นการแก้แค้นให้แม่ได้สำเร็จในครั้งที่หนึ่ง
ต่อมาอีกวันหนึ่งพระมีธุระต้องเข้าไปในเมือง จึงสั่งศรีธนญชัยว่าหากมีใครมาเรียกไม่ให้เปิดประตู ศรีธนญชัยสบโอกาสที่จะแกล้งพระเป็นครั้งที่สอง เพราะเมื่อตกดึกพระก็กลับมาแล้วตะโกนเรียกให้ศรีธนญชัยเปิดประตู แต่ศรีธนญชัยก็ตะโกนตอบกลับไปว่า หลวงพี่สั่งไม่ให้เปิด ทำให้พระรูปนั้นไม่สามารถเข้าห้องได้ และต้องนอนตัวงอก่ออยู่นอกกุฏิจนสว่าง
ผ่านไปหลายปีจนศรีธนญชัยมีอายุมากขึ้น แต่ก็ยังร่ำเรียนอะไรไม่สำเร็จเสียทีเพราะมัวแต่แกล้งพระไปวันๆ วันหนึ่งศรีธนญชัยไปหาพระแล้วบอกว่าตนจะไปค้าขายเกลือ ด้วยความที่พระอยากจะออกไปเห็นบ้านเมืองอื่นบ้าง พระจึงขอตามไปด้วย ศรีธนญชัยรู้ดีว่าพระจะขี่ม้าไป จึงแกล้งเอาหมามุ่ยไปเคาะใส่ไว้ที่อานม้า ส่วนศรีธนญชัยก็หาบเกลือเดินตามไป